توکن NFT چیست؟

توکن‌های غیرقابل تعویض یا NFT یکی از راه‌حل‌هایی هستند که می‌توان در بلاک چین فناوری ایجاد کرد.

همچنین مورد توجه بسیاری قرار گرفته است.

اما چرا این انفجار علاقه به NFT ها؟ آنها دقیقا چه هستند؟ فایده آن چیست؟

در این مقاله ما به همه اینها پاسخ خواهیم داد و با پاسخ دادن به جزئیات شروع می کنیم که NFT چیست و چه چیزی باعث می شود آن ها در سکته های وسیع کار کنند.

اول از همه،

ما باید دقیقاً بفهمیم که یک توکن غیر قابل تعویض یا NFT (از انگلیسی Non Fungible Token) چیست.

در این مورد می توان NFT ها را به صورت زیر توضیح داد:

توکن غیر قابل تعویض یک توکن رمزنگاری است که این قابلیت را دارد که یک توکن منحصر به فرد و تکرار نشدنی باشد.

یکی که قابل تقسیم نیست اما می تواند برای نمایش اشیاء در دنیای واقعی یا دیجیتال همراه با ویژگی های خاص خود و همچنین مالکیت آن استفاده شود،

در حالی که همه اینها را در یک نمایندگی در یک بلاک چین از طریق یک قرارداد هوشمند حفظ می کند.

این مفهوم نسبتاً ساده به ما ایده روشنی می دهد که NFT ها، بر خلاف توکن هایی که قبلاً می شناسیم (که توکن های قابل تعویض نیز نامیده می شوند)، برای نشان دادن اشیاء منحصر به فردی هستند که بر ویژگی هایشان تقسیم نمی شوند،

بدون اینکه به معنای نابودی آن شی باشد. واقعی یا دیجیتال

یک مثال خوب از یک توکن NFT یک کلکسیون خواهد بود.

کارت دیجیتال یک چهره ورزشی معروف، با موجودی محدود و با علامت های دیجیتال منحصر به فرد، نمونه کاملی از توکن دیجیتال NFT است.

با این حال، اگر به عنوان مثال، کارت واقعی باشد و ما ویژگی های آن را با استفاده از بلاک چین به دنیای دیجیتال بیاوریم، همین اتفاق می افتد.

در این مورد، کارت فیزیکی دارای یک نمایندگی دیجیتال است،

اما این نمایندگی فقط برای کنترل در اختیار داشتن کارت فیزیکی است و به ما امکان می‌دهد همیشه صحت آن را که قبلاً کارت را داشته‌اند، ردیابی کنیم و تأیید کنیم که آن کارت. در واقع کارتی است که ما می خواهیم.

اما در این مرحله از خود خواهید پرسید که چگونه این امکان وجود دارد؟

چه چیزی به NFT ها اجازه می دهد همانطور که در یک بلاک چین انجام می دهند عمل کنند؟

قراردادهای هوشمند، کلید پشت توکن های NFT

عملکرد NFT ها یا توکن های غیرقابل تعویض به قراردادهای هوشمند یا قراردادهای هوشمند بستگی دارد.

وظیفه این «برنامه‌ها» در بلاک چین این است که به کاربران اجازه می‌دهند این نوع توکن‌های ویژه را ایجاد کنند تا آنچه را که می‌خواهند با آن‌ها نشان دهند.

تقریباً هر چیزی را می توان به صورت دیجیتالی نشان داد و بلاک چین برای آن عالی است.

به یاد داشته باشید که قرارداد هوشمند یک برنامه نویسی کوچک در بلاک چین است که به ما اجازه می دهد به شبکه بگوییم اطلاعاتی را که در یک تراکنش نشان می دهیم ذخیره کند.

از این طریق می توانیم در مواقعی که به اطلاعات نیاز داریم دسترسی داشته باشیم یا با آن تعامل داشته باشیم.

همه اینها بدون فراموش کردن خواص اصلی آن، یعنی به صورت تغییرناپذیر و شفاف.

در این حالت برنامه نویس قرارداد هوشمند برای یک توکن NFT می تواند با داشتن آزادی خلاقانه بسیار برنامه ای با قابلیت های مورد نظر ایجاد کند.

بنابراین، در صورت داشتن قراردادهای هوشمند طراحی شده برای این منظور، عملاً هر چیزی را می توان در یک توکن NFT نیز ذخیره کرد.

به عنوان مثال، یک شرکت بیمه می تواند یک پلت فرم بیمه بلاک چین ایجاد کند که در یک NFT هویت و مجوزهای لازم برای دسترسی به یک بیمه نامه برای مشتریان خود را ذخیره می کند. مزیت – فایده – سود – منفعت؟

برخی از اطلاعات کاربر می تواند به راحتی در هر نقطه از جهان در دسترس باشد،

به راحتی قابل تأیید است و ردیابی استفاده از خط مشی به صورت شفاف انجام می شود.

مثال خوب دیگر می تواند هویت دیجیتالی باشد که می تواند با NFT نیز نمایش داده شود: هر فرد هویت منحصر به فردی دارد و یک شناسه دیجیتالی که توسط NFT رمزنگاری محافظت می شود به ما امکان می دهد هویت های دیجیتالی منحصر به فرد، تکرار نشدنی و ایمن داشته باشیم.

البته، همه اینها به لطف بلاک چین و قراردادهای هوشمند امکان پذیر است و ما را با یک سوال دیگر مواجه می کند:

چه پلتفرم های بلاک چین از ایجاد NFT پشتیبانی می کنند؟

NFT ها از چه زمانی شروع به توسعه کردند؟

TOKEN NFT (توکن غیر قابل تعویض) چیست؟

سوالات فوق به سرعت ما را به یک سفر تاریخی می برد و بنابراین به این سوال پاسخ می دهد که اولین NFT چه زمانی ساخته شد؟

برخلاف آنچه بسیاری از مردم فکر می کنند،

دنیای NFT ها در Ethereumbut در بیت کوین شروع نشد.

در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳، بیت‌کوین شروع به توسعه سکه‌های رنگی معروف کرد اینها نوعی توکن بودند که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌داد از شبکه بیت کوین و سکه‌ها استفاده کنند تا سایر دارایی‌ها، توکن‌ها یا اشیاء منحصربه‌فرد را با آنها نشان دهند.

ایده پشت سکه های رنگی توسط Yoni Assia، که به عنوان بنیانگذار eToro شناخته می شود،

شروع شد و او مقاله ای را ارائه کرد که ایده خود را توضیح می داد.

در نتیجه این کار،

مجموعه ای از پروژه ها مانند BISQ، Omni Layer (که اولین نسخه Tether USDT بود)، RSK o Counterparty متولد شدند.

سپس ما را به اولین NFT در تاریخ، Rare Pepe می رساند، که هنوز کار می کند.

با این حال، اسکریپت بیت کوین (زبان برنامه نویسی بیت کوین) برای چنین کارهایی طراحی نشده است، و طراحی پلت فرم های NFT بسیار تعاملی را بسیار پیچیده می کند.

به همین دلیل است که اتریوم از توانایی خود برای انجام قراردادهای هوشمند پیشرفته تر استفاده کرده و قادر است NFT های بسیار پیچیده تری طراحی کند.

مورد دوم همان چیزی است که اتریوم را به پلتفرم NFT پیشرو در کل دنیای ارزهای دیجیتال تبدیل کرده است،

روندی که مطمئناً با ابزارها و استانداردهای قدرتمند آن هدایت خواهد شد.

ERC-721 و ERC-1155 که امکان ایجاد توکن های NFT را بسیار آسان و پیروی از یک استاندارد مشترک بسیار قابل ادغام با سایر خدمات را فراهم می کند.

با این حال، بیت کوین و اتریوم تنها پلتفرم هایی نیستند که توانایی ایجاد NFT را دارند.

سایر بلاک چین‌ها مانند TRON، EOS، Tezos، Solarium، از جمله، توانایی کار با NFT را دارند که همه اینها به لطف ویژگی‌های قرارداد هوشمند پیشرفته آن است.

توکن NFT چگونه کار می کند؟

عملکرد توکن های NFT ممکن است بسته به پلت فرم بلاک چین که در آن اجرا می شوند متفاوت باشد.

یعنی هر پلتفرم بلاک چین دارای یک سری قابلیت‌ها است که NFT‌ها را قادر می‌سازد به هر طریقی عمل کنند.

بنابراین، برای مثال، NFT های موجود در اتریوم ممکن است تفاوت های جزئی در عملکرد (داخلی) داشته باشند، اگر آن را مثلاً با TRON یا EOS مقایسه کنیم.

با این حال، این تفاوت‌ها عمدتاً کوچک هستند،

تنظیماتی که انجام می‌شود تا عملیات قراردادهای هوشمند با زیرساخت بلاک چین که در آن اجرا می‌شوند (مانند زبان برنامه‌نویسی مورد استفاده، نحوه مدیریت دسترسی و محدودیت‌ها و منابعی که می‌توانند در داخل شبکه استفاده شود).

از بقیه، عملکرد NFT ها از پارامترهای خاصی پیروی می کند که می توانیم آنها را استاندارد بنامیم و معمولاً از ساختار دیکته شده توسط اتریوم با ERC-721 و جدیدترین استانداردهای ERC-1155 پیروی می کنند.

با ایجاد ERC-721 و ERC-1155، اتریوم موفق شد چند ابزار ایجاد کند که ایجاد پلتفرم های NFT در اتریوم را تا حد زیادی تسهیل می کند.

برای انجام این کار، هر دو قرارداد هوشمند استاندارد را با یک سری کارکردها و قابلیت هایی ارائه کرد که ممکن است همه NFT ها برای کنترل و توسعه خود نیاز داشته باشند.

بنابراین، به عنوان مثال، ERC-721 و ERC-1155 به شما امکان می دهند در صورت لزوم NFT ها را ایجاد، انتقال، اصلاح و حتی از بین ببرید.

چگونه یک توکن NFT ایجاد کنیم؟

بیایید یک مثال برای testnet نشان دهیم، اما به یاد داشته باشید که در شبکه اصلی اتریوم دقیقاً همینطور است،

فقط با اترهای واقعی. اگر می‌خواهیم یک توکن NFT ایجاد کنیم، تنها کاری که باید انجام دهیم این است که کد قرارداد هوشمند ERC-721 را کپی کرده، داده‌هایی را که می‌خواهیم تغییر دهیم (مثلاً به آن‌ها یک نام بدهیم) و آن را به یک بلاک چین آزمایشی ببریم تا قرارداد مذکور از آن اجرا شود.

با انتقال اترها (تست) به آدرس قرارداد، می‌توانیم یک توکن NFT ایجاد کنیم که در آدرس شبکه آزمایشی ما برای اتریوم ذخیره می‌شود و با آن یک NFT آزمایشی ایجاد می‌کنیم.

از آنجایی که از تست ها هستند، اینها بی ارزش هستند، در واقع، در تمام این موارد ما یک پنی هم خرج نکرده ایم (به یاد داشته باشید که شبکه های تست نت فقط از نشانه هایی استفاده می کنند که ارزشی ندارند).

همانطور که توکن NFT را ایجاد کرده‌ایم، می‌توانیم آن را منتقل کنیم (با انتقال مالکیت خود بر توکن به شخص دیگری از طریق تراکنش).

بنابراین، ما می‌توانیم ویژگی‌های آن را تغییر دهیم (در صورتی که پلتفرم این ظرفیت را اجازه دهد. اما در واقع شما فقط یک توکن جدید با ویژگی‌های جدید ایجاد می‌کنید و قبلی را می‌سوزانید)، یا حتی اگر بخواهید توکن را به طور کامل نابود یا بسوزانید. . . در هر صورت، این عملیات امکان پذیر است،

زیرا قراردادهای هوشمند و برنامه نویسی پلت فرم اجازه می دهد، هیچ کاری که قبلاً برنامه ریزی نشده باشد، قابل انجام نیست.

اکنون، توسعه‌دهندگان اتریوم ERC-721 و ERC-1155 را ایجاد کرده‌اند، در حالی که بقیه بلاک چین با قابلیت NFT این قابلیت‌ها را برای پروژه‌های مربوطه خود تکرار و تنظیم کرده‌اند.

بنابراین، برای مثال، یک توسعه‌دهنده TRON می‌تواند یک پروژه ERC-721 را برای اتریوم بگیرد و آن را مطابق با استاندارد TRC-721 (استاندارد NFT TRON) تنظیم کند و آن را روی آن بلاک چین اجرا کند.

نتیجه؟

یک کپی از قرارداد هوشمند در TRON، با همان قابلیت ها، اما با NFT های کاملا متفاوت، و آن هم به یک دلیل بسیار خوب:

کپی قرارداد هوشمند به این معنا نیست که NFT های مرتبط با آنها کپی شده اند، هر کدام از آنها هستند. بی نظیر و تکرار نشدنی

مزایا و معایب NFT ها

در حال حاضر، NFT ها مانند هر فناوری دیگری مزایا و معایب خود را دارند و در این بخش می توان موارد زیر را برجسته کرد:

طرفداران آنها اجازه می دهند تا اشیاء دیجیتالی و واقعی را در بلاک چین به روشی منحصر به فرد و تکرار نشدنی نمایش دهند.

بنابراین ما می توانیم از این فناوری برای مدیریت ایمن این اشیاء در هر زمان استفاده کنیم.

آیا می خواهید خانه یا ماشین خود را با استفاده از NFT توکن کنید؟

شما می توانید آن را انجام دهید، در این مرحله تخیل شما محدود است. امکانات توسعه NFT ها عملا بی پایان هستند، هر چیزی که بتوانید به صورت دیجیتالی نمایش دهید می تواند به یک NFT تبدیل شود.

به عنوان مثال: نام های دامنه (آنهایی که برای شناسایی صفحات وب استفاده می شوند) را می توان به عنوان یک NFT در یک DNS در زنجیره بلوکی نشان داد. در واقع، این دقیقاً همان چیزی است که در پروژه Namecoin و Ethereum Name Service اتفاق می افتد.

ایجاد NFT را می توان با هر بلاک چین تطبیق داد و می توان آن را به گونه ای پیاده سازی کرد که بسیار امن باشد.

به عنوان مثال بیت کوین است که با ظرفیت برنامه نویسی محدود خود قادر به نمایش NFT ها است،

اما با حفظ خطرات امنیتی برای چنین دارایی ها به حداقل ممکن، موفق به نمایش NFT ها می شود.

وجود استانداردها ایجاد، اجرا و توسعه آنها را آسان می کند.

امکان تعامل زنجیره ای با پروژه هایی مانند Polkadot یا Cosmos

اگرچه استانداردهایی برای توسعه NFT وجود دارد، اما از نظر عملکردها، خطاناپذیر و کامل نیستند.

این دلیل اصلی است که به عنوان مثال، توکن ERC-721 اتریوم (بیشترین مورد برای NFT در اتریوم) به دنبال جایگزینی با توکن ERC-1155 است که بسیار ایمن تر است و عملکردهای جدیدی دارد.

عملکردهای جدیدی دارد. NFT ها توسط قراردادهای هوشمند پیچیده مدیریت می شوند که عملیات آنها را پیچیده و سنگین می کند (از نظر اطلاعات).

این دو مورد باعث افزایش ارزش پورسانت هایی می شود که برای انجام معاملات باید پرداخت شود.

به زبان ساده،

اجرای NFT می تواند گران باشد، به خصوص اگر شبکه پر ازدحام باشد و کارمزدها سر به فلک بکشد.

مانند DeFi، پلتفرم های NFT بیشتر در معرض هک هستند،

زیرا همه چیز توسط قراردادهای هوشمند و رابط های اضافی برای کنترل آنها مدیریت می شود.

کل این لایه برنامه نویسی بردارهای حمله را اضافه می کند که می توانند توسط هکرها برای منافع مخرب مورد سوء استفاده قرار گیرند.

موارد استفاده از NFT

کاربردهای احتمالی NFT ها عملا بی پایان هستند. امروزه بسیاری از NFT ها برای ساخت بازی ها یا مجموعه های دیجیتالی استفاده می شوند.

این به دلیل کمیاب بودن و منحصر به فرد بودن آنها ارزش بسیار بالایی برای صاحبان خود دارند.

در واقع، حوزه NFT در دنیای بازی، توجه زیادی را در این صنعت به خود جلب کرده است.

برای مثال، یک بازی RPG (بازی نقش‌آفرینی) ممکن است از نشانه‌های NFT برای نمایش اشیاء درون بازی استفاده کند.

در آن مرحله، برخی از این آیتم‌ها می‌توانند بسیار بسیار نادر در بازی باشند که آن‌ها را برای بازیکنان بسیار ارزشمند می‌کند.

معمولاً این بازی ها شامل بازاری برای مبادله این اشیا هستند.

بنابراین؛ اگر بتوانید یک شی با ارزش بالا، یک بازار را متحد کنید و یک پویایی عرضه/تقاضا ایجاد کنید، می توانید یک اقتصاد در بازی ایجاد کنید.

این می تواند سود زیادی برای شرکت بازی سازی ایجاد کند، حتی اگر بازی رایگان باشد (F2P).

به عنوان مثال، بازی هایی مانند Minecraft، EVE Online، DOTA2 یا World of Warcraft دارای اقلام بسیار گران قیمتی هستند (با شرایط واقعی).

بنابراین این راهی برای کسب درآمد بیشتر از این بازی ها است.

اگر یک عنصر NFT و قابلیت همکاری اضافه شود، امکانات در این مرحله عملا بی پایان است.

کاربرد دیگری که قبلاً به آن اشاره کردیم، کلکسیون ها هستند.

چیزهایی مانند برچسب های تیم مورد علاقه شما، بازیکنان، کلکسیون های کنجکاو، نقاشی ها و موارد دیگر نیز می توانند با NFT نمایش داده شوند.

به این ترتیب می توان آنها را برای این نوع معاملات مبادله یا در بازارها فروخت.

هویت دیجیتال، که استفاده دیگری است که قبلاً در مورد آن صحبت کردیم، در NFT نیز قابل نمایش است.