مارتین هلمن کیست؟

مارتین ادوارد هلمن، یکی از چهره های بزرگ رمزنگاری در سراسر جهان است.

هلمن که در ۲ اکتبر ۱۹۴۵ متولد شد (۷۵ سال سن دارد)، در سراسر جهان به عنوان یکی از خالقان سیستم رمزنگاری نامتقارن به همراه ویتفیلد دیفی و رالف مرکل شناخته شده است.

از آن زمان، هلمن بخش اساسی مطالعه، تحقیق و توسعه سیستم‌های امنیتی رمزنگاری و رایانه‌ای در سراسر جهان بوده است.

تحصیلات اولیه و شروع کارش

هلمن تحصیلات خود را در زادگاهش نیویورک آغاز کرد و از دبیرستان علوم برانکس فارغ التحصیل شد.

در سال ۱۹۶۶، هلمن مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی برق از دانشگاه نیویورک دریافت کرد.

در سال ۱۹۶۷ مدرک فوق لیسانس خود را از دانشگاه استنفورد و سرانجام در سال ۱۹۶۹ دریافت کرد و سپس با اخذ درجه دکتری از همان دانشگاه تکمیل کننده تحصیلات خود شد.

هلمن در بین تحصیلات کارشناسی ارشد و فوق لیسانس خود در مرکز تحقیقاتی توماس جی واتسون IBM در یورک تاون هایتس، نیویورک کار کرد، جایی که با هورست فیستل، رمزنگار مشهور IBM که بعداً استاندارد رمزگذاری DES را ایجاد کرد، آشنا شد.

 هلمن پس از اخذ مدرک دکترا، استادیار مهندسی برق در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) شد.

او بعداً در سال ۱۹۷۱ به عنوان استادیار به بخش مهندسی برق دانشگاه استنفورد پیوست.

در آنجا، او به مدت بیست و پنج سال به طور تمام وقت در دانشکده خدمت کرد تا اینکه در سال ۱۹۹۶ مقام استاد بازنشسته را به عنوان مدرس ارشد دریافت کرد.

ایجاد رمزنگاری نامتقارن

در سال ۱۹۷۶، هلمن و ویتفیلد دیفی، در نشریه‌ای به نام «جهت‌های جدید در رمزنگاری» با یکدیگر همکاری کردند.

کار هلمن و دیفی به سرعت انقلابی شناخته شد، زیرا طرح عملیاتی کاملاً متفاوت از هر چیزی بود که قبلا دیده شده بود.

سیستم پیشنهادی بزرگترین مشکل رمزنگاری را حل کرد، یعنی توزیع کلیدها بین یک گروه به گونه ای که کلیدها فقط برای طرفین علاقه مند به ایجاد یک کانال ارتباطی امن قابل درک باشد و بقیه از آن کنار گذاشته شود.

ای انجام این کار، آنها طرح تبادل کلید عمومی به نام Diffie-Hellman را ایجاد کردند.

این طرح به دو طرف اجازه می داد تا اطلاعات منصفانه و لازم را برای ایجاد یک کانال ارتباطی رمزگذاری شده به صورت ایمن و بدون واسطه به اشتراک بگذارند.

این طرح، که با همکاری رالف مرکل نیز همراه بود، به نام دیفی-هلمن-مرکل نیز شناخته می شود.

این کار تنها آغاز یک دوره کاملاً جدید از پیشرفت‌ها در دنیای رمزنگاری بود و آغاز رمزنگاری است که ما امروز می‌شناسیم، به‌ویژه رمزنگاری که به طور فعال در پروژه‌های ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود.

تکنیک‌های امضای دیجیتال مانند ECDSA، EdDSA، Schnorr یا فناوری‌های ایمن‌تر مانند تست‌های دانش صفر (ZKP) و تست‌های SNARKS (zk-SNARK یا zk-STARK) تنها تکامل این فناوری در هلمن است که بخش اساسی توسعه آن بود.

کمک های دیگر به ایمنی

در کنار این، مارتین هلمن نقش رهبری را در آنچه به عنوان “نخستین جنگ رمزنگاری” شناخته می شود، ایفا کرد.

رویدادی در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰، زمانی که دولت ایالات متحده و متحدانش از استفاده عمومی از سیستم های رمزنگاری نامتقارن جلوگیری کردند،

زیرا از ترس کمک به اتحاد جماهیر شوروی، ارتش و سیستم های جاسوسی آن جلوگیری کردند.

در نقش خود به عنوان یک مدافع سرسخت امنیت دیجیتال و حریم خصوصی، و رهبری خود در جنگ های رمزنگاری، یکی از اولین کارهایی که او انجام داد این بود که هشدارهای مداوم در مورد ضعف استاندارد DES ارائه دهد.

هلمن و همکارش دیفی، منابع و مطالعاتی را اختصاص دادند تا نشان دهند که DES سیستمی است که می‌تواند بدون مشکل بزرگ مورد بهره‌برداری قرار گیرد و کرک شود.

قریباً ۲۰ سال طول می کشد تا این نظریه اثبات شود، تا سال ۱۹۹۷ یک کار مشترک با RSA Security، یکی از تئوری های Diffie-Hellman برای شکستن DES با موفقیت کامل به کار گرفته شد.

این بالاترین استاندارد “امنیت” را در دنیای کامپیوتر تا به امروز شکست. روشن ساختن اینکه سازمان های دولتی چقدر در مورد امنیت DES و ۳DES بعدی (TripleDES) اشتباه می کردند.

سایر کمک های بزرگ هلمن زمانی که بین سال های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۶، زمانی که هلمن بخشی از کمیته ملی مطالعات سیاست رمزنگاری شورای ملی تحقیقات بود، مشاهده شد.